٭

٭

٭

٭

سرو چمان من چرا میل چمن نمی​کند
همدم گل نمی​شود یاد سمن نمی​کند

دی گله​ای ز طره​اش کردم و از سر فسوس
گفت که این سیاه کج گوش به من نمی​کند

تا دل هرزه گرد من رفت به چین زلف او
زان سفر دراز خود عزم وطن نمی​کند
...
چون ز نسیم می​شود زلف بنفشه پرشکن
وه که دلم چه یاد از آن عهدشکن نمی​کند

دل به امید روی او همدم جان نمی​شود
جان به هوای کوی او خدمت تن نمی​کند
...
کشته غمزه تو شد حافظ ناشنیده پند
تیغ سزاست هر که را درد سخن نمی​کند

مريم

٭

٭

ديروز آزاده حافظيه بود. من از اينجا نيت کردم، اون اونجا برام فال گرفت:

عاشق روی جوانی خوش نوخاسته​ام
و از خدا دولت این غم به دعا خواسته​ام

عاشق و رند و نظربازم و می​گویم فاش
تا بدانی که به چندین هنر آراسته​ام
...

چي بگم والا!؟!!
مريم

٭

خيلي خوشحالم!
گاهي يک نامه کوتاه غير منتظره، از يه دوست، مي تونه بهترين اتفاق روزهاي . . . باشه!
مخصوصا وقتي صبح که چشمتو باز کرده بودي، دلت تنگ بوده براش و تمام راه خونه تا شرکت، داشتي به خودت مي گفتي که نبايد از اون دوست توقعي داشته باشي و به خودت تلقين مي کردي که دلت را ببري يه جاي ديگه.
امروز روز فوق العاده اي بود.
بابتش شاکرم.
مريم

٭

من نمي تونم نوشته هاي خودمو ببينم، براي همين نمي دونم اين ريز نوشتن که تو خوشت اومده، چه شکليه!!
آخه اين پارس آنلاين بيشعور(!!!) بلاگ اسپات رو بسته!! ما هم اينترنتمون از اونجا مي گيريم و من نمي تونم وبلاگ رو ببينم.
راستي اين پرت و پلاها رو کي به جاني تحويل داده بود که من مي رم کلاس احکام و براي همين نميام زبان؟!!!!!!!!!!!!!!
کلاس احکام ديگه چه صيغه ايه؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!
دعا کن برنامه پنجشنبه هام عوض بشه، بتونم بيام. خيلي دوست دارم. دلم هم خيلي تنگ شده.
اين هفته که رفتي به خانم زندي و مخصوصا به خانم عسگري، خيلي خيلي سلام برسون.
به خودت هم سلام برسون يواشکي ;)
مريم

٭

٭

منم دلم يه عالمه غصه توشه.
دلم براي چيزي که نمي دونم چيه تنگه. مخصوصا امروز. مخصوصا الان.
گاهي از همه مسئوليت هاي زندگي خسته مي شم. حالم بد مي شه.
دلم بي مسئوليتي مي خواد.
اما معمولا وقتي اينجوري مي شم، يه عالمه چيزهاي جديد هم مياد روش انگار.
زندگي موجود سخت هوشمند و عجيبيه. کافيه يه نقطه ضعف دستش بدي. هميشه از روبرو مياد. به بازي مي گيردت، اونم چه بازي کردني.
گاهي اونقدر از زندگي مي ترسم که . . .!
"زندگي را دوست مي دارم
مرگ را دشمن
واي ، اما با كه بايد گفت اين ؟ من دوستي دارم
كه به دشمن خواهم از او التجا بردن "
کاش فردا صبح نشه! يعني وقتي بيدار شدم ببينم ظهره! ساعت هاي فردا صبح، از تو زندگيم محو بشه.
مي ترسم. نه! نگرانم! شايد هم دلزده و خسته.
هيچ چيز اون وقتي که بايد نمياد. هميشه، همه چيز يا ديرتر مياد، يا زودتر.
شايد هم من زمانبنديم غلطه.
حتما همه چيز سر جاش مياد. اما من گاهي جلو مي افتم و گاهي عقب.
زندگي را دوست مي دارم
دوست مي دارم
دوست
زندگي
زندگي را
...!
مريم

٭